Οταν Οι Μασκες Πεφτουν

Καπου εκει στο διασελο των σκεψεων εμφανιζονται ξαφνικα πλατωματα που σου δνουν την ευκαιρια να σταματησεις και να αφουγκραστεις το ειναι σου,να κανεις μια αναδρομη σαυτα που ειδε και εζησε ο νους, τα παιχνιδια που επαιξε με τον εαυτο του η με τους αλλους ,τη χαρα που πηρε η εδωσε τη λυπη που πηρε η εδωσε .Ειναι η ωρα που οι μασκες πεφτουν, ειναι η ωρα του απολογισμου ,ειναι η ωρα της μετουσιωσης των εργων και πραξεων στην απολυτη ηδονη του μυαλου ειναι η ωρα που νοιωθεις οτι ζεις η οτι πεθαινεις .Ειναι η ωρα που εισαι ευαλωτος και ευχεσαι να μη σε δει κανεις ετσι χωρις τη μασκα και την πανοπλια που φορας για να ζεις αναμεσα στους αλλους η ευχεσαι ενδομειχα να σε δει τοτε ο σωστος ανθρωπος για να φτιαξεις κατι μαζι του απο μια ομορφη φιλια μεχρι τη σχεση μιας ζωης.Και τοτε που οι σκεψεις ειναι καθαρες τοτε σε πιανει εκεινος ο πανικος οτι εισαι απροστατευτος γυμνος μπροστα στους αλλους και βιαζεσαι να ξαναβαλεις τη μασκα .Τη μασκα ποιου; του ωραιου, του τρελλου ,του μοναδικου, του ηλιθιου η του εξυπνου.Ο καθενας μας εχει και απο μια ,καποιοι ισως δυο η και τρεις ποιος μπορει να ξερει.Και ετσι τρεχεις τρεχεις σε ενα αεναο κυκλο που δεν τελειωνει ποτε και ευχεσαι μονο σε κεινα τα λιγα δευτερολεπτα που βγαζεις τη μασκα την επομενη φορα να γνωρισεις αυτο το μοναδικο το ιδιαιτερο .για να παψεις να παιζεις θεατρο .........
Εχω την εντυπωση οτι επιτελους δεν φοραω μασκα  ΕΣΥ;;;;;;

Ο Ξυλοκοπος Των Ονειρων