Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Οταν η Πολη Κοιμαται;

Αραγε υπαρχει πολη μικρη η μεγαλη  που να κοιμαται;
Υπαρχει πολη που να σβηνει τα φωτα της και να αφηνει τους κατοικους της στο σκοταδι;
Υπαρχει πολη που δεν εχει και απο μια φασαρια μεσα στη νυχτα σχεδον σε καθε γωνια της;
Υπαρχει πολη που δεν εχει φαντασματα ;Φαντασματα και αερικα της νυχτας τους διαβατες ;
Φτιαχνουμε τις πολεις μας καθ εικονα και καθ ομοιωση του εαυτου μας η μαλλον του μυαλου μας
Φωτεινες αλλου, λιγοτερο φωτεινες καπου αλλου η σκοτεινες σαλλα σημεια Με φωτα πολυχρωμα
σε καποια μερη σαν τις χαρες του μυαλλου μας , αλλα και αλλες γκριζες περιοχες σκοτεινες μουντες σαν εκεινες του μυαλλου τιs ανομολογητες και κρυφες σκεψεις.Τις σκεψεις για το γιατι για  το τωρα για το χθες για το αυριο για το αν για το ισως για το θελω  για το πως για το τιποτε  για ολα .Σκεψεις τρελλες σενα κουβαρι σαν τους δρομους της πολης αλλου φωτεισμενοι και καθαροι και αλλου σκοτεινοι και βρωμικοι.Σκεψεις καθαρες, σκεψεις θολες, σκεψεις σκοτεινες, σκεψεις σκεψεις ,
σκεψεις κραυγες ,σκεψεις αλυτρωτες , σκεψεις βουβες, σαν τους ανθρωπους μεσα στα τσιμεντενια κλουβια της πολης .Μα αν μια πολη σταματησει να φωτιζεται μεσα στη νυχτα δεν θα σβησει σιγα σιγα
δεν θα πεθανει καποια στιγμη; Οπως ο νους οταν σταματησει να σκεφτεται ειναι μαλλον νεκρος .Δεν ξερω αν μια πολη συνειδειτοποιει το θανατο της η απλα ειναι νεκρη βορα των στοιχειων της φυσης .
Δεν ξερω αν ο νους συνειδειτοποιει το θανατο του αν συνειδειτοποιει οτι η προγουμενη του σκεψη ηταν η τελευταια Δεν ξερω, θελω να πιστευω οτι τον φωτιζει η θεα μενα μικρο λυχναρι ακομη τα βραδυα μου τα σκοτεινα βοηθωντας με να ακολουθω τα μικρα και σκοτεινα σοκακια του μυαλου μου

Ο Ξυλοκοπος Των Ονειρων

2 σχόλια:

  1. Ξυλοκόπε των ονείρων...
    Υπέροχη η γραφή σου!!!
    Διάβαζα και ξαναδιάβαζα το κείμενο σου με την πόλη που κοιμάται και δεν μπορώ παρα να συμφωνήσω σε όλα...Οι πόλεις καθ'εικόνα και ομοίωση του εαυτού μας...Δεν κοιμούνται ποτέ....Μιλας για θάνατο...της πόλης...Δεν ξέρω γιατι αλλα ποτέ δεν είχα σκεφτει πως μια πόλη πεθαίνει...Για μένα δεν πεθαίνει ποτέ...Ακόμα και μετα θάνατον....μιλάει...μιλάει με τις πέτρες της...Και συχνα είναι τόσο ζωντανή όπως ήταν και πριν που εσφυζε απο ζωή... Μονο να εχεις τα μάτια να τη δεις ...και τα αυτιά να την ακούσεις....Ενα μικρο λυχνάρι ειναι αρκετο...συχνα υπεραρκετο για να δεις.....και να ακολουθήσεις τα σοκάκια της....
    Συνέχισε να γράφεις...Οι σκεψεις κουβάρι....ξεδιαλύνονται τοσο ευκολα κάτω απο τη μύτη ενός μολυβιού ή με το χορό των δακτύλων πάνω σε ενα πληκρολόγιο.

    Καλα σου Χριστούγεννα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μμμμ ναι δεν θα διαφωνησω στο οτι οι πολεις δεν πεθαινουν μονη σου αλλωστε τοπες μιλαει αλλωστε διαφορετικα .Δεν ειναι η ιδια ζωη ειναι ο αποηχος μιας ζωης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή