Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Μικρες Στιγμες

Ο τιτλος θα μπορουσε να ηταν και    " Οταν οι Θεοι Δωριζουν"
 Θα μου πειτε τι δωριζουν και ποιοι θεοι; Αυτοι οι μικροι θεοι που ολοι κρυβουμε μεσα μας εκει στο βαθος της ψυχη μας που λειτουργουν πολλες φορες ανεξαρτητα απο εμας.  Που κανουν αυτο που θελουν αυτοι περα απο τη λογικη μας Αυτοι ναι αυτοι που πολλες φορε μας βγαζουν εξω απο τα ρουχα μας .Αυτοι που πολλες φορες μας δημιουργουν μυχιες σκεψεις  περα απο τη λογικη περα απο την πραγματικοτητα ακομη ακομη και περα απο το οραμα.Αυτοι που μας κανουν φορες να γινομαστε διαφορετικοι .Αυτοι που στιγμες στιγμες συγκλονιζουν το ειναι μας τοσο εντονα που νομιζεις οτι ειναι η τελευταια ανασα σου στη γη.Αυτοι που κρατανε μικρες στιγμες της ζωη μας σε ενα ξεχωριστο μερος του μυαλλου μας και μας τροφοδοτουν μαυτες οταν τις χρειαζομαστε σαν ναρκωτικο.Αυτοι που πολλες φορες παθιαζονται και αλληλοκατηγορουνται για κατι .Αυτοι που γενιουνται ξαφνκα καποια στιγμη στο διαβα της ζωης μας η μηπως οχι ,οχι  οχι ειναι εκει απλα περιμενουν τη δικη τους στιγμη να βγουνε στο φως .Να βγουνε στη σκηνη της ζωης μας για να παιξουν το ρολλο τους.Και ολοι μα ολοι αφηνουν το Σημαδι τους. Σαν τα σημαδια που εχεις απο τα χτυπηματα στο κορμι οταν ετρεχες μικρος στις αλανες και σκονταφτες εδω και εκει αλλα μικρα και αλλα μεγαλα.Ο πονος ομως απο τα σημαδια του κορμιου ειναι προσωρινος με το μετρο του χρονου σχεδον στιγμιαιος.Ο πονος της ψυχης ομως καιει παντα ακομη και αν γινει καποια στιγμη μια μικρη σπιθα σπιρτου που σιγοκαιει ξαναζωντανευει και ερχεται να κυριευσει το ειναι σου ξανα και ξανα .Ομως ειναι στιγμες μικρες στιγμες που αυτος ο ιδιος πονος σου χαριζει μια γαληνη και μια ομορφια θαρρεις και δεν ειναι ο ιδιος  που σου εκαιγε τα σωθικα πριν απο λιγο.Αυτοι  οι  θεοι που μπαινοβγαινουν στης ψυχης μας το παλκο παιζοντας καθε φορα και αλλο ρολο  και διαφεντευουν το ειναι μας κανοντας μας  υποχειρια τους, τη μια με την καλωσυνη και τη φιλοξενια τους και την αλλη με την αμεριστη αγαπη τους τον ερωτα τους.
Απο αυτους τους θεους ενας θελω να μενει στο παλκο της ψυχης μου και ας δειχνει την ιδια εικονα  ξανα και ξανα σαν να εχουν κολλησει οι δεικτες του χρονου  εκει .                                                      Της δικης σου Ψυχης..........     
          Σε εκεινη τη στιγμη αιωνια

Ο Ξυλοκοπος των Ονειρων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου