Ο Νοτιας και ο Ξυλοκοπος

Καποτε ενας ξυλοκοπος καθοταν και κοιτουσε το συνεφιασμενο ουρανο .Μαυρα συννεφα απο το νοτια εφερναν αρωματα βροχης.Αλλα ο ξυλοκοπος μας μυριζε και αλλα αρωματα ,θαλασας,ερημου και αναπνοες ανθρωπων ναι ανθρωπων.Εβλεπε και ξεχωριζε αρωματα γυναικων απο μακρυνα μερη αρωματα βουνων και ενοιωθε οτι γυρω του περνουσε η ανασα του περα κοσμου.ενος κοσμου που δεν εβλεπε ομως ηξερε οτι υπηρχε.Σαν ναταν αερικα γυρω του .Και δεν τον αφηνε να δουλεψει αυτος ο υγρος νοτιας τον περιγελουσε γιατι μολις σταματουσε να αφουγκραστει αυτα τα αρωματα εκεινος σταματουσε να φυσα και ταυτοχρονα σταματουσε και η ομορφη εκεινη μουσικη απο το θροισμα των φυλλων που  πεφτουν απο τα δενδρα οταν ειναι φθινοπωρο.Εκεινη η μουσικη ναι εκεινη η ομορφη απαλη μουσικη απο το κατρκυλισμα των φυλλων απο τα κλαδια της ακακιας ποιο κει Μια μουσικη μελαγχολικη και συναμα τοσο ομορφη .Μια μουσικη που μαςτραγουδα για τον χειμωνα που ερχεται.Ετσι ενα θροισμα ακουγεται και στην ψυχη του ενα θροισμα απο τα χρονια του μια ομορφη μουσικη που ομως αναγγελει τον ερχομο του δικου του χειμωνα .Τον χειμωνα των χρονων του που ερχεται βιαστικα.Και δεν θελει να τον δει και δεν θελει να τον ζησει μονος .Ισως γιαυτο ο νοτιας του φερνει τοσα αρωματα και αερικα.Ισως γιαυτο σταματα κα αφουγκραζεται τι προσπαθει να του πει  ο νοτιας .Μυστικα ισως αληθειες ισως.Κανεις δεν ξερει αυτος οποτε φυσα νοτιας γυριζει στον οριζοντα και αφουγκραζεται τα αρωματ λεει απο ποιο κατω και τις ανασες των ανθρωπων απο μακρια .Ποιος ξερει ισως νανε λιγο κουζουλος η ισως και τα χρονια να βαρενουν την πλατη του

 O Ξυλοκοπος των ονειρων