Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ο Μικρος και ο Μεγαλος

Ενας νεαρος γυρω στα 15 σε μια απο τις εξορμησεις του σε διπλανο αλσος γνωρισε ενα μεσηλικα περιπατιτη και επειδη ηταν αργος αρχισε να τον χλευαζει. Του λεει λοιπον ο ανδρας του μικρου πως  αν ειχε τα χρονια του ισως να ηταν και σε χειροτερη μοιρα γιατι λεει ειναι σωφρων ανθρωπος ενω ο μικρος ενας αφρων νεανισκος χωρις μυαλο και ελεγχο.Γελουσε ο νεαρος γιατι του φαινοταν αστεια τα λεγομενα του ανδρα ,δεν μπορουσε να φανταστει τον εαυτο του ανημπορο .Ο ανδρας διαβασε τη σκεψη του νεαρου και του λεει μακαρι ναχα τη νοιοτη σου με τη σοφια πουχω τωρα .Η Θεα ηταν καπου τριγυρω  ακουσε τα λογια του ανδρα και αποφασισε να τους δωσει τη χαρα να ζησουν  ο ενας στο κορμι του αλλου .Η συμφωνια δεκτη και απο τους δυο με χαρα και αρχιζουν το παιχνιδι .Ο νεαρος αρχιζει να τρεχει και να πηδα απο εδω και απο εκει οπως και πριν αλλα το σωμα τον προδιδει και δεν καταλαβαινει γιατι, προσπαθει να συνεχισει αλλα ο πονος και ο καματος στις αρθρωσεις και στα πνευμονια ειναι εντονος ετσι καθεται να ξαποστασει Αντιθετα ο ανδρας συνεχιζει να κινηται στους δικους του προτερους ρυθμους που ξερει απο την πειρα του οτι θα τον βοηθησουν να εχει ενεργεια συνεχεια .Αν εισουν ενας τριτος περιπατιτης του αλσους εκεινη τη στιγμη θαβλεπες εναν ανδρα να προσπαθει να κανει πραγματα που αρμοζουν σε νεαρο και στην αλλη ενα  νεαρο να κινηται σε ρυθμους ραθυμους και αργους για την ηλικια του.Το παραξενο ζευγαρι συνεχιζει να αντιδρα σπασμωδικα πλεον στα νεα δεδομενα του κορμιου που απεκτησε ο καθενας χωρις να καταφερνει να χειραγωγσει σωστα το σωμα του ο καθενας  Οι αστειες εως και τραγικες κινησεις και των δυο καταφερνουν να μαζεψουν γυρω τους περιεργους και αργοσχολους του αλσους. Φωνες και ενθουσιωδεις επευφημιες και για τους δυο κραυγες ιαχες κορναρισματα, και η Θεα νανε απουσα .Κορναρισματα; Ναι ναι κορναρισματα.  Στα κομματια παλι στα φαναρια ονειρευωμαι η γυαλιστερη BMW με τον κουστουματο ηλικιωμενο και το εικοσαετιας Saxo  με τον πιτσρικα  εχουν εξαφανισθει .Για μενα τα κορναρισματα και τα γιουχαισματα που δεν  λεω να ξεκινησω με το φαναρι πρασινο....................................................


Ο  Ξυλοκοπος   των  Ονειρων


  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου