Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Φθινοπωρινο Ονειρο

Η  γυναικα καθισμενη στο παραθυρο παρακολουθει τις σκιες που λικνιζονται στο δρομο απο τα παιχνιδισματα του δενδρου με το απεναντι φαναρι  Σκιες νωθρες σε διαφορα σχηματα κουνιουνται περα δωθε δινοντας ψυχη στο σκληρο πλακοστρωτο .Ειναι  Σεπτεμβρης και ακομη να δροσισει .Καπου καπου καποιο φυλο ακολουθει τον καθοδικο του χορο προς τη γη αποχαιρετωντας τα κλαδια του δενδρου στον αεναο κυκλο της ζωης ........... Ξαφνικα οι σκιες ζωηρευουν και το αρωμα του βρεγμενου χωματος ερχεται στα ρουθουνια της .Πρωτοβροχια σκεφτεται, ερχονται ,αυτη η συνουσια της γης με τη βροχη που δημιουργει αυτο το αρωμα που τοσο της αρεσει .Αρχιζουν οι πρωτες σταλες να πεφτουν και ταυτοχρονα  η νυχτα φωτιζεται απο μια αστραπη .Παντου φως για λιγο και μετα σκοταδι η βροχη να δυναμωνει και το απεναντι φαναρι με το κιτρινο φως του να προσπαθει να φωτισει το δρομο Ο ηχος της βροχης μουσικη θεσπεσια στα αυτια της μονο οι χορευτες λειπουν .Λειπουν; οχι ειναι εκει κατω απο τις σκιες του δενδρου Στο δρομο λικνιζεται μια γυναικα κατω απο τη βροχη χαμογελωντας απολαμβανοντας με τα χερια ψηλα τον απροσμενο δροσερο επισκεπτη Τα τυμπανα του ουρανου ηχουν δυνατα και απο το σκοταδι στη γωνια εμφανιζεται ενας ανδρας πιανει τη γυναικα απο τη μεση απαλα και αρχιζουν να χορευουν μαζι κατω απο τη βροχη στο ρυθμο της βροχης και του ανεμου σκιες και αερικα θαρεις του δρομου που ηρθαν απ το πουθενα να συμπληρωσουν το ονειρο της γυναικας στο παραθυρο, Και εκεινη σαστισμενη απολαμβανει το ονειρο που τς προσφερει η νυχτα δωρο δικο της καταδικο της Καθε φορα που αστραφτει και το φως διωχνει τις σκιες χανονται και οι χορευτες αλλα δεν την νοιαζει γιατι μετα απο λιγο ξαναρχονται ποιο ενθουσιωδεις ακολουθωντας τους αρχεγονους ρυθμους της γης και των εραστων της .Αρχισε να κρυωνει πρεπει να κλεισει το παραθυρο αλλα δεν θελει  δεν θελει ναχασει αυτη τη γιορτη .Πρεπει να κλεισει ομως το παραθυρο γιατι κρυωνει πολυ ανοιγει τα ματια και το ονειρο φευγει.  Σηκωνεται να κλεισει το παραθυρο γιατι αρχισε να φυσα και εξω το αρωμα του βρεγμενου χωματος αρχισε να γεμιζει τον αερα, οπου νανε ερχεται σκεφτεται Σεπτεμβρης ειναι και ενα χαμογελο απλωνεται στα χειλη της  ................


Καλο Φθινοπωρο...........

Ο Ξυλοκοπος των Ονειρων